" Η σειρά έχει ως κεντρική ηρωίδα της την Κάντυ Γουάιτ Άρντλεϋ ή χαϊδευτικά Κάντυ, μιά όμορφη ξανθιά κοπέλα με φακίδες στη μύτη, που μεγάλωσε σ' ένα ορφανοτροφείο, το σπίτι Πόνυ, κοντά στο Σικάγο των Η.Π.Α. στις αρχές του 20ου αιώνα. Βρέθηκε όταν ήταν μωρό σ' ένα καλαθάκι μαζί με τη φίλη της Άννυ στην είσοδο του ορφανοτροφείου από την κυρία Πόνυ και την αδελφή Μαρία μιά κρύα νύχτα του χειμώνα. Στα 6 της αναγκάζεται να αποχωριστεί την Άννυ η οποία υιοθετείται απ' τους Μπράιτον, μια πλούσια οικογένεια. Οι δυό τους αρχίζουν να επικοινωνούν μέσω αλληλογραφίας μέχρι τη στιγμή που η μητέρα της Άννυ της το απάγορεύει για να μη μαθευτεί ότι είναι υιοθετημένη. Η Κάντυ μετά απ' αυτήν την είδηση τρέχει κλαίγοντας στο λόφο που βρίσκεται πίσω απ' το σπίτι Πόνυ όπου συναντά ένα αγόρι με σκωτσέζικη ενδυμασία. Το αγόρι της λέει ότι είναι πιό όμορφη όταν γελά και ξαφνικά εξαφανίζεται. Η μόνη απόδειξη ότι δεν ήταν όνειρο είναι ένα μενταγιόν που αφήνει στην Κάντυ. Η Κάντυ θα τον αποκαλεί πρίγκηπα του λόφου και θα τον σκέφτεται για όλη της τη ζωή. "
Και η ιστορία συνεχίζεται.. Όμως όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους έτσι? Καμία περιγραφή δεν είναι αρκετή για να νιώσουμε την κακία της Ελίζας και του Νήλ, να μυρίσουμε το "Γλυκειά Κάντυ" του Άντονυ, να δακρύσουμε ακούγοντας τον Τέρρυ να παίζει την φυσαρμόνικα του, να γελάσουμε με τις εφευρέσεις του Στήαρ και να δούμε την ζωή αισιόδοξα για άλλη μια φορά. Όπως έκανε πάντα και η Κάντυ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου